นึกน่าเสียดายนิดๆ ที่ตัวละครทำให้หนังขาดความเข้มข้น เพราะเล่นมากเกินไปไม่จริงจัง ซีนแอ๊คชั่นแทบไม่เกิดอาการลุ้นหรือต้องเอาใจช่วยแบบหนังฮีโร่ทั่วๆ ไป แต่หลายฉากก็ยอมรับเดาทางไม่ได้ การทำลายกำแพงที่ 4 (“Breaking The 4th Wall”) คือนางเป็นฮีโร่คนเดียวที่สามารถคุยกับคนดูได้ อันนี้ยังคงมีตลอดทั้งเรื่อง ทำให้เกิดอาการลำไยบ้าง เอาเป็นว่าตั้งแต่ต้นยันจบอะจ้ะ รับกันได้ก็ดูเพลินไป …
สิ่งดีที่เซอร์ไพรส์แล้วเอาใจพี่มากๆ คือ เพลงประกอบยังคงคอนเซปต์เดิมมีทั้งเก่าใหม่ผสมกันไป ยุค 80s’, 90s’ แต่เพลงสวีตๆ ก็หวานเจียนเน่าเสียจนอยากจะกุมมือคนข้างๆ แล้วเอนหัวซบไหล่กันเลยทีเดียว และที่ดีขั้นกว่าคือมีดีว่า “เซลีน ดิออน” มาขับกล่อมเพลงเปิดหนังทำให้มีกลิ่นความเป็นครอบครัวก็มิปาน สร้างสีสันได้ดีทีเดียว
ความประทับใจเล็กๆ เกิดขึ้นมาในฉากที่ตัวละครในบท เนกาโซนิก ทีนเอจ วอร์เฮด รับบทโดย ไบรอันนา ฮิลเดอแบรนด์ ตัวละครตัวนี้ดูโตเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ได้เปิดตัวแฟนสาว ยูกิโอะ รับบทโดย ชิโอลิ คุตสึนะ เป็นการเผยอีกด้านของตัวละครนี้ออกมา นั่นหมายถึงจักรวาลมาร์เวลกล้าที่จะแตะและหยิบประเด็นเรื่องเพศสภาพมากขึ้น ซึ่งถูกใจพี่ยิ่งนัก และดูเหมือนว่าอนาคตอันใกล้เราอาจจะได้เห็นตัวละครที่มีความหลากหลายทางเพศมากยิ่งขึ้น …ถามว่าความเกรียนระดับนี้ ผู้ใหญ่ควรนำเด็กเข้าไปชมหรือไม่ ตอบตรงๆ เลย ไม่ควรเจ้าค่ะ ควรนำน้องๆ หนูๆ ไปเรียนร้อยมาลัยในเรือนแม่การะเกดจะดีกว่า ซึ่งยังมีหนังซูเปอร์ฮีโร่เข้าคิวรอฉายให้ผู้ปกครองเลือกได้อย่างเหมาะสมอีกมากมายยันปลายปี เพราะเรื่องนี้ไม่ใช่ตัวละครทุกตัวที่จะได้ใจ บทบาทอาจจะไม่เป็นที่น่าจดจำสักเท่าไหร่ แต่สำหรับแฟนมาร์เวลที่เหนียวแน่นกันมากว่า 10 ปี นี่คือสิ่งที่พี่ๆ เพื่อนๆ ทั้งหลายรอคอยอย่างแน่นอน

แต่เดดพูลจะมีภาค 3 ต่อไปหรือไม่นั้น ก็ต้องดูกันอีกทีว่า พี่ไรอัน จะเสกสรรค์ความเกรียนให้ครีเอทได้มากโดนใจผู้ผลิตคนใหม่ หรือจะเป็นคนเก่า อันนี้ยังเดาไม่ได้เพราะเรื่องการซื้อขายของค่ายยังไม่ได้ข้อสรุป แต่ที่รู้ๆ มาคือถ้าทำภาค 3 รับรองต้องมีดราม่าชุดใหญ่แน่ๆ เพราะตัวละครที่ผู้ชมเห็นว่าใสๆ อาจไม่ใช่อยากที่เห็น